Eerste dagen aan het werk in Hesperia Madrid

Vrijdag hebben we de ultieme toerist uitgehangen door lekker op een city tour bus te stappen, het stadion te bekijken, mojito's te drinken voor Femke haar verjaardag en ontzettend veel lol gehad met zijn alle. Zaterdag stonden we niet vroeg op omdat we het laat gemaakt hadden omdat Femke natuurlijk om 12 uur jarig was. Daarna de stad in gegaan en wat blijkt: je kan hier FAN-TAS-TISCH winkelen. Dus zodra ik een paar dagen vrij heb ga ik zekerste weten de stad in! Zondag hebben we het huis gepoetst wat hard nodig was na de vorige bewoners en nu is het spik en span.

Nou na 2 dagen nog te hebben doorgebracht in Madrid. Lees: tapas eten, wijn drinken en veel lol maken met mijn mede-madridstudenten en een avondje uitgebreid stappen en proberen Spaans te praten mocht ik maandag dan voor het eerst echt naar mijn hotel toe.

Zondag hadden Anne, Femke en ik de metro uitgezocht en zijn we even langs alle hotels geweest. De NS en Nederland kan nog eens wat leren van die metro's hier. Elke 3 - 5 minuten komt er een metro. Altijd optijd en zo overzichtelijk als het maar zijn kan. Er zijn 10 lijnen met 2 richtingen en bij elk station staat er een uitgebreid overzicht met welke stations er komen en welke verbindingen die met andere lijnen die hebben. Ideaal. Deze week krijg ik hopelijk eindelijk mijn pasje zodat ik onbeperkt met de metro kan reizen, maar omdat ons spaans niet heel goed nog is, begrepen we niet hoe dit via internet aan te vragen was. Maar als het goed is, is het gelukt en komt hij deze week.

Maandag 08.45 stond ik dan voor het hotel in mijn zwarte mantelpakje, witte blouse en zwarte schoentjes. Wat is het mooi binnen! Ik vroeg aan de receptie naar Marta Redondo en al snel kwam er een meisje/vrouw naar beneden met de lift die mij een korte rondleiding gaf. Het hotel heeft een mega grote hal met dan 3 restaurants, waarvan 1 sushi , een restaurant met 2 michelen en nog eentje maar hoe en wat is me nog niet helemaal duidelijk.
Ze begon gelijk in het Spaans te babbelen en eigenlijk knikte ik maar beleefd si, si.

Nadat ze mij wat papieren gegeven had en uitgelegd had dat ik een NIE moest gaan aanvragen bracht ze mij naar Lida en daar kreeg ik een beeldschoon housekeepingpakje aan. Eerst mocht ik meekijken in de wasserette en daarna ging ik echt werken in de housekeeping. Kamer 2 was gelijk de mooiste suite met een jacuzzi op het dak inclusief een prachtig terras. Ik heb 4 kamers samen met Rubey mogen poetsen en daarna gingen we eten. (jaja ze eten hier om 1 uur warm tussen de middag). Er stond lamsvlees met champignons en doperwten en patatas fritas op het menu. Daarnaast veel fruit, salade etc. Ik verbaasde mij over hoeveel dat kleine vrouwtje kon eten. Ze at minimaal 2x zoveel als ik at en ze was nog kleiner dan 1.50m. Na de pauze ging ik weer naar de wasserette en eigenlijk stond ik daar maar een beetje te kijken en mocht ik af en toe een handdoekje opvouwen. Iedereen stelt zich gelijk voor met 2 kussen, dat is hier verder allemaal vrij normaal. Rond een uurtje of 15.15 naar huis gegaan met de metro en toen lekker thuis gechillt en gerelaxt. In de avond nog even op het terras gezeten en bijgekomen van een indrukwekkende eerste dag.

Dinsdag, stage dag 2:
Het begon allemaal dat ik om 9 uur naar het 'Secretaria General Extranjeria' moest. Daar zou ik een " NIE " moeten aanvragen. Ik wist dat het in Barcalona ook moest en dat het niet altijd even makkelijk ging. Eenmaal met de metro in de buurt bleek dat ik de verkeerde kant op gelopen was en een halte te vroeg was uitgestapt. Stipt 9 uur( zou het open gaan) stond ik voor het MEGA grote gebouw. Een security guy kwam op mij afgelopen en stuurde mij naar binnen. Al snel bleek dat ik een heeeeel klein donker kamertje in moest en daar zat een hele lieve vrouw. Ze begon met uitleggen dat ik een afspraak moest maken en dat je eigenlijk in Madrid geen NIE nodig hebt. Maar ik zei dat ik het toch echt nodig had en dat ik dan graag een afspraak wilde. Ze legde mij uit dat het de volgende dag kon en ik dan ergens anders moest zijn. Ze heeft mij alles super uitgebreid uitgelegd en ik was super blij dat ze ook vertelde waar ik daarna heen moest. ' Tesoreria Gerneral de la Seguridad Social, een soort gemeente huis. Een aantal papiertjes invullen, nummertje trekken en ik kon daarna naar het werk. Mijn dagje was wel leuker dan dat ik het de eerste dag vond en ik mocht maarliefst al helpen met de was. Daarna ook nog even met de supervisor mee. Na de lunch die ook weer heerlijk was mocht ik Alan helpen. Die was in de wasserette bezig met spullen uitzoeken van mensen die iets vergeten zijn in het hotel. Ze bewaren het 1 maand en 1 dag en daarna gooien ze het weg. (lees: naar een goed doel of zelf houden). Als je ziet wat mensen vergeten uit een hotel en niet meer komen ophalen of laten versturen is belachelijk. Voornamelijk mobiel opladers, ipad opladers, overhemden, medicijnen, schoenen, maar ook barbies, poppetjes, mokken, cowboy hoeden met prijskaartje eraan etc. Om kwart over 3 mocht ik weer naar huis. Gisteren avond zijn we eventjes het plein op geweest, weer ontzettend veel gelachen en lol gemaakt. Ik moet zeggen dat ik wel geloof dat mensen zeggen dat je je eigen stage maakt. Het is naast stage ook gewoon de sfeer die je zelf creëert. Nou ik kan jullie verzekeren dat hier een goede sfeer hangt. Nadat ik nog even met Bart geskypt had die zijn vliegtickets geboekt heeft, ben ik lekker gaan slapen.

Woensdag dag 3 stage,
In de ochtend had ik om 10.15 een afspraak voor mijn NIE. Eenmaal aangekomen kwam ik er snel achter dat ze helemaal niet met afspraken werken. Ik mocht gelijk weer weg naar een bank om maarliefst 10.40 euro te betalen. Vraag me niet waarom, maar blijkbaar noodzakelijk. Na uiteindelijk wat alles compleet te hebben, 50 minuten, en 100 gillende kinderen later was ik dan eindelijk aan de beurt. De Spanjaarden kunnen hier dan toch wel wat van de Nederlanders leren. Maaaaar ook deze vrouw was ontzettend lief en hielp mij uitstekend. Met mijn NIE en alle papieren ging ik weer met de metro naar het hotel. Daar kwam ik er toch wel achter dat Spanjaarden verschillen van Nederlanders. Als ik in Nederland in de trein zit en ik lief lach naar iemand, krijg ik bijna altijd wel een glimlach terug. Hier is dat niet gewoon, eigenlijk niemand lacht terug, dus ik moet wel heel erg wennen aan de mensen, het spaans en de Spaanse eetgewoontes.
Op het werk vandaag maar met een Spaans woordenboekje begonnen om te kunnen studeren vanavond en mocht vandaag mee met de supervisor. Dus kamers controleren of ze goed schoon zijn etc. Ook een ander nieuw meisje die straks bij guestrelations gaat werken (ook receptie waar ik vanaf 1 november kom) heb ik vandaag weer mee gewerkt. Die heeft ook in Barcalona gewerkt en komt uit Brazilië en die spreekt perfect engels. Dus vandaag wat minder Spaans, maar na een paar dagen met zoveel Spaans ook wel even relaxed.
Morgen mag ik om 9.00 uur beginnen en daarvoor moet ik nog even een bankrekening gaan openen. (waarom ze dat niet gelijk zeggen...) En dan gaan we er weer 2 daagjes tegenaan om daarna te kunnen zeggen dat we weekend hebben!