Laurita, Laurita, tu español es mejor

Stage week 8 zit er alweer op. Morgen zit ik hier precies alweer 2 maanden. Wie had ooit kunnen denken dat de tijd zo snel gaat. Nu langzamerhand begin je sommige dingen aan Nederland toch wel te missen, maar ik heb er nu ook steeds meer vertrouwen in dat ik die 5 maanden ‘makkelijk’ vol ga houden. Alle dingen die wij aan Nederland misten zijn weer gearriveerd vorig weekend. (behalve mijn Bart dan) Er is weer een lading pepernoten, chocolade letter, stroopwafels, hagelslag en minty marokko thee deze kant op gebracht door Marlies die hier vorige week aankwam. Marlies is een vriendinnetje van de middelbare school waar ik altijd veel mee om ga in Houten. Ik heb met haar en Dennis(de vriend van Marlies) en Tessa (het zusje van Dennis, die hier in Madrid woont tot december) een paar leuke dagen gehad na het werk. Samen gegeten, gelachen en weer even lekker bijgekletst.

Ook hebben we vorig weekend Anne (huisgenootje) haar verjaardag gevierd. Anne liep stage tot 8 uur ‘s avonds en het was dan ook wel erg leuk om haar op te wachten op het balkon. De tafel stond vol met lekkere hapjes, de kamer vol met gezellige mensen en de wijn ontbrak ook niet. Haar gezicht was echt goud waard toen wij begonnen te zingen toen ze binnen kwam. Op dinsdagavond (haar echte verjaardag) zijn we nog lekker uiteten geweest bij onze favoriete Taverna.

Afgelopen weekend kreeg Femke bezoek en andere Anne ook. (andere) Anne en ik zijn zaterdag eerst maar naar het Reina Sofia museum geweest. Als student kon je hier zelfs gratis binnen met je studenten pas. Het was wel erg leuk om te bekijken, maar wel lastig omdat wij ervaarden dat wij erg weinig wisten van de Spaanse geschiedenis. Daarna nog in de wijk Chueca rondgelopen en zaterdagavond met de hele bende weer lekker op stap geweest. Want die spanjaarden die houden wel van een feestje. Wij moeten van school flink de cultuur leren en ons aanpassen aan de cultuur, dus daar houden wij ons dan ook maar aan.

Aankomende week breekt mijn laatste week aan in de housekeeping en dan de laatste 3 maanden ga ik werken aan de receptie van het hotel. Om de titel van mijn stukje te verklaren: de schoonmaaksters en schoonmakers denken soms dat ik Laurita heet. Dus roepen ze soms als ik alleen door de gangen loop: Laurita , laurita! Is nog eens anders dan Lauretta, zoals ze mij vroeger wel eens noemden. Ze vinden dat mijn Spaans verbeterd is en ik moet zeggen dat het wel fijn is om dat ook eens te horen. Ik denk ook dat het komt dat ik nu probeer het wat meer los te laten en ze verbeteren mij graag de hele dag door. Het is wel erg leuk om te merken dat ik nu een band opgebouwd heb met een aantal collega’s en ze erg geintresseerd zijn in wat ik zoal verder doe in Madrid, Nederland en in mijn vrije tijd.

Zoals een aantal wel weten heb ik het de afgelopen weken op stage soms niet even makkelijk gehad, maar afgelopen week kreeg ik dan toch te horen dat ze wel vertrouwen in mij hadden gekregen. Dus eindelijk voelde ik mij beter op mijn plaats dan de weken voorheen. Ik heb nog wel zin in de komende week housekeeping en mag ze dan eind van de week verblijden met mijn stroopwafels en pepernoten. Ik weet dat ze daar gek op zijn en ze verkopen die hier in Spanje natuurlijk niet. Ik had een keer eerder pepernoten en stroopwafels meegenomen en binnen een dag , was alles op. Dus ik heb vandaag en mooie grote wekpot gekocht en helemaal gevuld met de pepernoten die ik hier nog had liggen. Komende weken staat er weer veel bezoek en drukte op de planning. Papa komt voor het werk zondag hier een paar dagen heen. Dus zondag kan ik weer lekker even met papa koffie drinken en dineren en dan staan maandag Judith en Claudia, twee vriendinnen van thuis hier voor de deur. ☺ Om vervolgens eind van de maand Bart met gezin weer te mogen verwelkomen in het mooie Madrid. Ik kan niet wachten op de komende weken met nieuwe collega’s bij de receptie, leuk en fijn bezoek en natuurlijk alle leuke dingen die Madrid te bieden heeft.

Om dan het verhaal nog even compleet te maken, er is gisteren toch wel een heel groot wonder gebeurd. Nadat Anne mij aan de koffie gekregen heeft een aantal weken geleden, heeft ze het gisteren voor elkaar gekregen dat ik SLA gegeten heb. Zoals veel mensen weten, hou ik niet zo van konijnenvoer. Ik moet zeggen dat ik ook wel een zoetekauw ben en een salade met honing, druiven, appel en sla dan al snel goed valt, ben ik toch wel heel erg trots op mijzelf! Nu is het tijd om lekker te gaan slapen en ik zal jullie op de hoogte houden. Blijf vooral leuke berichtjes sturen, want dat vind ik super!