Buenas días, hotel hesperia Madrid, soy Laura.

Buenas días, hotel hesperia Madrid, soy Laura. En que puedo ayudarle?

Afgelopen week was het dan eindelijk zover, ik mocht beginnen aan de receptie. Het begon maandag allemaal. De gobernanta van de housekeeping had mij voorgesteld aan het receptie personeel en ik mocht dan (eindelijk) echt beginnen aan de receptie. Stond ik daar in mijn nieuwe gloednieuwe pak, want ik ben nu gewisseld van uniform (heb nu mijn eigen zwarte pak aan) achter de receptie. Ik mocht observeren wat mijn nieuwe collega’s deden. De ‘jefe’ de manager van de receptie is een leuke kerel die wel in is voor een grapje. Wat mij gelijk opviel, is dat het Engels van mijn ene collega echt dramatisch (slecht) is. De rest van mijn collega’s spreken wel een stuk beter Engels, Frans en soms Portugees. Maar over het algemeen vind ik mijn Engels toch echt een stuk beter klinken. Afgelopen dagen bestonden voornamelijk uit mensen begroeten die binnenkwamen, de wegwijzen en staren naar de lift of er iemand uit kwam die ik kon helpen. Ook mocht ik koffers van de deur, naar het bagagehok, naar de lift of kamers brengen. Ik vond dit allemaal niet zo spannend, maar in het loop van de tijd zal ik steeds meer leren en dingen mogen doen. Zo heb ik al de telefoon een aantal keer op mogen nemen, mogen gluren in de computer voor het programma, de directeur een keer mogen helpen en ik moest voornamelijk observeren. Ik denk wel dat ik hier de komende tijd veel ga leren. Het is natuurlijk nu voornamelijk leren en meekijken, maar over een maand zou ik alles perfect moeten kunnen.
Wat een aantal leuke feitjes zijn om te weten is bijvoorbeeld dat de (ex) premiers van Spanje afgelopen week in ons 2 michelen sterren restaurant kwamen eten en ik vrolijk de weg heb gewezen naar de wc aan een mevrouw die over het onderwijs gaat hier. Verder loopt de directeur regelmatig rond te bonjouren in de lobby, wat soms natuurlijk ook wel spannend is.

Afgelopen week kwam dan ook mijn stage begeleider vanuit Nederland op bezoek in het hotel. Hij maakt dan een praatje over je en hoe je de komende maanden je gaat ontwikkelen in het hotel. Hij vond dat ik erg vooruit gegaan was en erg gegroeid was afgelopen weken. Hij dacht dat ik de komende maanden nog veel meer zou gaan leren en meer verantwoordelijkheid zou moeten krijgen. Ik denk zelf dat ik nu na 2 maanden toch ook al wel stiekem veranderd ben. Je zit toch alleen in een ‘vreemd’ land en dat maakt je natuurlijk ook best zelfstandig.

Maaaar mijn verblijf hier zorgt er voor dat de mensen in Nederland mij steeds meer missen. (en ik hun natuurlijk ook) Naast mijn stage(begeleider) kreeg ik weer bezoek vanuit Nederland. Afgelopen zondag kwam papa even een dagje langs omdat hij hier klanten moest bezoeken. Het was heeel fijn om even weer lekker de hele dag te kletsen en te knuffelen met het thuisfront.
De maandag erop stonden Claudia en Judith alweer op de stoep om een paar dagen Madrid te verkennen. Ze hadden alleen de pech dat er momenteel in Madrid stakingen zijn. Dat houdt in dat er door heel de stad overal afval op straat ligt. Madrid is normaal een onwijs schone stad, als er iets gebeurd, is er binnen een halfuur een ploeg om het schoon te maken en op te ruimen. Maar momenteel is ongeveer heel de stad en vooral het centrum een grote vuilnisbelt. Alle afvalbakken puilen aan alle kanten helemaal uit.

Verder hebben we vorig weekend de teleferico van Madrid bezocht. Dit is een soort kabelbaan over de stad waar je dan kan kijken naar de mooie gebouwen en het stadspark wat enorm groot is! Daarna nog even een wandeling in de zon langs de tempel die hier staat en daarna weer het terras opgeweest.
Zoals jullie lezen vermaak ik mij nog wel even. Maar het mooiste verhaal moet nog komen.

Gisteren nadat ik met Anne (weer) gewinkeld had en we lekker uiteten geweest waren, heb ik geskypt met heel veel bezoek van mama’s verjaardag. Ik vond het toch echt wel super leuk om iedereen even te zien zo. Daarna ben ik met Audrey, Charlotte en Anne naar de allergrootste discotheek van Madrid geweest. Het heeft 7 verdiepingen en is echt een hele chique bende. Het was ontzettend gaaf om een keertje mee te maken. We hebben echt de benen onder ons lijf vandaan gedanst. Dat mocht ook wel, want het is een hele belevenis, waar je dan ook flink voor mag betalen.
Nu lig ik lekker uit te rusten op bed en ga ik straks nog even genieten van het weer en morgen mogen we weer aan de bak.