Bijna op vakantie

We zijn inmiddels al weer even een paar weken verder in Rama en we gaan bijna op reis. In Nederland worden de kerstpakketten momenteel uitgedeeld en wij geven onszelf een kerstpakket waarin ons vliegticket naar Corn Island in zit. We kijken allemaal erg uit naar onze vakantie. Ik merk zelf dat ik moe ben en echt zin heb in vakantie. Ook de verkoudheid is uitgebroken en er zijn veel mensen ziek in onze omgeving. Tijd voor zon, zee strand!
De afgelopen weken zijn snel gegaan, het project gaat soms wat moeizaam, maar wij hebben veel ideeën en uiteindelijk kunnen we wel het een en ander op papier zetten.
Vandaag hadden we een meeting met de mensen die gaan over het toerisme en ze vonden dat we een goed plan hadden bedacht. Ze stelden overigens ook kritische vragen, wat voor ons prettig was zodat we wisten dat we goed op weg zijn. Afgelopen maandag was weer een groot avontuur toen we el recreo gingen bezoeken. Toen we eenmaal met de pick-up van de gemeente gebracht waren, (na 40 minuten rondjes rijden door Rama totdat we de viceburgemeester konden ophalen die moest tekenen voor de benzine) kwamen we rond 8 uur aan in El Recreo. Toen we de brug over liepen en het terrein op gingen, ging Hazel bellen naar degene die ons zou begeleiden, want de afgelopen weken had Raul onze meetings al een aantal keer afzeggen. Raul is degene die verantwoordelijk is voor het terrein waar wij met toerische attracties willen beginnen. Ja kan je voorstellen dat dit soms wel een beetje frustrerend is, als iemand niet opneemt, niet komt opdagen op de afspraken na 2 uur wachten etc. De man die ons deze dag zou begeleiden zou eraan komen. Een nica uurtje noemen ze dat. Toen hij er eenmaal was, zeiden wij dat we graag het reservaat in wilden, de hiërogliefen willen bezoeken per boot en het process van de rubber wilden bekijken, dat waren namelijk de afspraken die we met Raul hadden gemaakt. Toen de meneer doorhad dat we dan toch misschien een bootje moesten regelen, ging hij dat doen. Rond half 11 was het dan zover, we konden met de boot. We werden overigens wel afgezet (de prijs) en de hiërogliefen vielen ook helaas wat tegen. Eenmaal in het park lekker door de jungle gebanjerd. Soms denk ik wel eens; kan het nog avontuurlijker als ik mijn kokosnootje aan het drinken/eten ben. De jongens mogen zelfs de kokosboot zelf hakken. En ja hooor, dan kan het inderdaad nog avontuurlijker. Even de jungle door met een groot mes, die de planten aan de kant kapt. Komen we hier en daar een riviertje tegen, helaas geen spannende dieren. Na de lunch werd de man gewisseld en kregen we weer een andere verantwoordelijke. Deze man nam ons mee naar het proces van het rubber. We mochten zien hoe ze van de schors een stukje afhaalden, waardoor het melk uit de schors in een bekertje liep. Daarna mochten we ook zien waar men normaal dit proces verder verwerkt. Na ons vragenuurtje en de nodige bamboe te hebben bekeken, waren we helemaal kapot terug in Rama. Babet was op bezoek in Rama, dus dat was erg gezellig. Zoals jullie lezen zijn de dagen heel afwisselend en zitten we soms dagen op kantoor te vertalen en schrijven, brainstormen, vergaderen, maar het volgende moment zitten we weer in een bijeenkomst van een diploma uitreiking. Ook worden we overal uitgenodigd, plechtige bijeenkomsten, eetafspraakjes, verjaardagen, karaoke/dansles avonden, het kan allemaal hier. Vorige week woensdag hebben we lekker gezongen bij het zwembad met onze vrienden en daarna hebben we nog dansles gekregen/gedanst. Ook het liedje Salsa, tequilla, corazon werd gezongen en balletje balletje werd geleerd. Het mag duidelijk zijn dat we ons niet vervelen naast het vele sporten voor een sixpack (de boys) en alle bijeenkomsten. Komende dagen nog even werken en dan staat ons een prachtige vakantie voor de boeg. Ik wens namens de jongens en mijzelf jullie een prettige kerst en jaarwisseling toe en ik zal in het nieuwe jaar weer een verhaaltje schrijven over onze vakantie!