Vakantie in Nicaragua

Hallo lieve allemaal,
Daar zijn we dan alweer terug in Rama. Met een tintje bruiner, een nieuw jaar en nogsteeds allemaal gezond. Dat zijn de belangrijkste dingen die het thuisfront altijd wil horen toch? Het is wel weer even wennen voor ons. Vandaag weer hard aan het werk, want we hebben vrijdag onze presentatie voor de belangrijke mensen van de gemeente.
Maar dit verslag zal in het teken staan van onze vakantie in Nicaragua.

Zondag 21 december 2014
’ s morgens vroeg gingen we met de panga naar Bluefields zoals we dit een aantal weken geleden ook al hadden gedaan. Wat we toen echter nog niet hadden meegemaakt, was dat het keihard begon te regenen. Dus wat doen ze dan; hoppa een zijl en met z’n alle bukken en er onder zitten. Toen we eenmaal aankwamen in Bluefields bleek dat Bob een prachtig hotel had geregeld. We zijn de stad ingegaan, naar de vismarkt en vooral eerst eens lekker uitgebreid vis gaan eten. We hadden mooi uitzicht over wat er en de vakantie kon beginnen. Daarna naar een andere bar en restaurant gehopt en lekker gekletst en gekaart.

Maandag 22 december 2014
Warm water in de douche! Dat was waar ik onwijs blij mee was na 5 weken koud douchen. Op zich niet erg in een warm land, maar het kan soms zo lekker zijn om even een warme douche te kunnen nemen. We besloten na de stort buien om naar el bluff te gaan met de boot. Daar kwamen we aan en gingen met de motor taxi naar het strand. Niet alleen naar het strand, maar we gingen echt OP het strand met de motor taxi. Na een uurtje begon het te regenen en kwamen de muggen. Deze zijn ook niet meer weggegaan, dus we zijn gauw naar de panga gaan lopen. Vooral Aron wilde daarna graag vis vangen, dus gingen opzoek naar een plek om vis te vangen. Harry die ons al de hele dag meenam in Bluefields wist wel een plekje. Na een warme douche ben ik met Caspar ook naar deze plek gelopen. De jongens hebben lekker gevist tot het donker werd. Er mocht speciaal worden genoemd dat Bob zijn eerste vis heeft gevangen! Daarna terug met de gevangen vissen naar het hotel. Dit hotel was echt meer dan gastvrijheid! We mochten alles gebruiken om de vissen te breiden en ondertussen heb ik lekker met de dames in het spaans gekletst over het feit dat ze een mooi hotel hebben. Ook hebben we ze advies gegeven hoe ze zichzelf nog beter kunnen promoten op internet en in de lonely planet. Na de lekkere vis van de jongens en het afscheid van Harry, zijn we allemaal het bed ingedoken.

Dinsdag 23 december 2014
Na een chille ochtend vertrokken we naar het vliegveld van Bluefields. Hoe de controle hier van het vliegtuig is, zal ik maar buiten beschouwing laten. Het water mocht wel mee door de douane, als ik er even een slokje van nam bijvoorbeeld. Het vliegtuigje was klein en met 15 minuten stonden we op Big Corn Island. We hadden een reservering in hostel Three Brothers. We hebben lekker ergens wat (lokaal) gegeten (met veel knoflook) en zijn daarna bij de Tranquilo bar gaan zitten. Was onwijs gezellig met verschillende mensen. Het Corn islands is vooral een hele toeristische plek, maar wel leuk om zo verschillende reizigers te ontmoeten en te horen hoe mensen hen reis maken.

Woensdag 24 december 2014
Vandaag gingen de jongens duiken en ik mocht mee op de boot om te snorkelen. Het zicht was helaas niet geweldig. Wel hebben we 3 eagle rays gezien. Daarna hebben we kerstavond gevierd. Het was wel even gek om dit met drie jongens te vieren, maar het was onwijs lekker en gezellig. We voelden ons geweldig met een glas wijn en heeeerlijk Italiaans eten. Volgens mij heb ik nog nooit zoveel gegeten in Nicaragua. Daarna was er live muziek bij Tranquilo bar en hebben we hier gekeken naar dansende mensen en lekker kerst gevierd met verschillende cocktails en afgesloten in de happy hut of Reggae bar.

Donderdag 25 december 2014 (1ste kerstdag)
Vandaag was het wel raar om op Little Corn Island wakker te worden. Kerst vier ik normaal met mijn gezinnetje met lekker ontbijtje enzo. Maar nu hadden we ook niks te klagen. We werden wakker met prachtig strand en zon. In de avond waren we uitgenodigd om een kerstdiner te vieren bij iemand thuis. Deze dame kookte regelmatig voor toeristen op het eiland. Niks was minder waar. Vlees, kreeft en vis en GROENTE! (iets wat heel speciaal/schaars is in Nicaragua). We hadden zelf bier en groente meegenomen om te kunnen drinken. Er was ook een meisje die een gitaar mee had, dus daarna hebben we kerstliedjes gezongen en gekletst met alle gezellig mensen. Het leuke is dat je zo kerst viert met 26 anderen uit verschillende landen. Daarna hebben we de avond afgesloten in de Reggae bar waar je ook kon poolen.
Het speciale van dit kleine eilandje zonder auto’s is dat alles zo klein en dichtbij is dat je continu dezelfde mensen tegenkomt! Daarnaast viel mij op dat de lokale bevolking het echt van de toeristen moet hebben. Er was een man die zichzelf Sexy noemde en deze man die was altijd onder de toeristen en kocht zelf nooit iets. Je merkt dat iemand zo gewoon wat van de toeristen wil hebben. Slim natuurlijk, maar de vraag is of je echt zo wil leven….

Vrijdag 26 december 2014
Aron en bob duiken besloten weer te duiken vandaag. Ze hebben een schildpad gezien en de twee nurse sharkes zwommen met hen mee. Ik heb m’n bikini aangetrokken en ben naar de andere kant van het eiland gelopen. Hier was het prachtig. Geen strand, maar wel een prachtige zee. Hier kan je ook goed snorkelen. Ik moet zeggen dat ik het wel een aardig eindje lopen vond, maar dan deed ik nog enigszins iets aan bewegen deze week. We hebben daarna nog met elkaar even een stukje gelopen en toen was het tijd voor Happy Hour!

Zaterdag 27 december 2014
Om 6.30uur gingen we met de panga naar Big Corn, daarna naar het vliegveld met de taxi. De controle op het vliegveld was nog slechter dan de controle in de trein in Nederland. Maargoed, veilig aangekomen in Managua. Hier konden we gelijk een taxi pakken naar het busstation van Managua waar we zouden vertrekken. Eenmaal daar zaten we binnen 10 minuten in een bus naar San Jose. Nog geen minuut in de bus te zitten en ons te verheugen op een ritje met de bus, kwamen Marie en Lucia binnen stappen. Twee Duitse zusjes waarvan we de jongste op de Pearl Keys al hadden ontmoet. We gingen gelijk verder reizen met elkaar. Eenmaal op Ometepe (het eiland met de twee vulkanen) gingen we naar het hotel wat we in eerste instantie hadden geboekt. We wisten al dat er wat fout gegaan was met de reservering, maar deze mevrouw had iets anders geregeld. Al snel waren we in het andere hotel, waar we een huisje(!) met drie slaapkamers kregen toegewezen. Bij het hotel hoorde een zwembad. De zusjes konden moeilijk iets vinden om te slapen dus sliepen gezellig bij ons. ’s Avonds gingen we uit eten en gingen we uit in een lokale bar. We kwamen bij een bar waar er een volkszanger was, wij gingen helemaal op in de muziek en veel mensen wilden met ons dansen. We hebben ons hier uitstekend vermaakt.

Zondag 28 december 2014
Deze dag hebben we lekker scooters gehuurd en Caspar een motor. We hebben het eiland over gescheurd en kwamen al snel bij el lago de ojo. Een soort bronwater waar we konden zwemmen. Mijn scooter hielt er wel mee op halverwege de reis dus ben ik bij Caspar op de motor gegaan. Het was een prachtig eiland. Toen we de scooters gingen terug brengen kregen Caspar en de Duitse zusters problemen met het verhuur bedrijf. Uiteindelijk ben ik met Aron en Bob in een geweldig leuk hostel beland en hebben we vast wat gedronken. Daar zijn we vervolgens de hele avond blijven hangen en hebben we pizza gegeten.

Maandag 29 december 2014
We zijn vandaag opzoek gegaan naar de waterval op Ometepe. Maar het was redelijk ver dus uiteindelijk zijn we ergens bij een vegetarisch restaurantje beland en zijn we gaan chillen bij het hotel.

Dinsdag 30 december 2014
Dinsdagochtend hebben we weer lekker ontbeten aan het zwembad en zijn toen richting de boot gegaan. Hier was het onwijs druk en na een tijdje wachten konden we met de boot. Soms wil ik niet teveel nadenken over de boten/auto’s/bussen waarmee we reizen, want dan weet ik dat het niet altijd even veilig zal zijn. Maar eenmaal in de boot was ik blij dat we onderweg waren. De boot schommelde onwijs door het wilde water. De jongen die naast mij zat moest een uur lang met zijn benen omhoog zitten omdat hij anders natte voeten kreeg, ik had wel geluk met de slippers die ik aan had. Aangekomen in San Juan del Sur na de boot en taxi rit zijn we ergens op het strand neergeploft en hebben lekker zitten kaarten. Daarna de taxi gebeld die ons naar Playa Masella zou brengen. Eenmaal hier aangekomen in het hostel kreeg ik gelijk een bijnaam aangewezen. OJ (orange jus) omdat ik de jus d’orange droeg en de eigenaren geen hand kon geven. De eigenaren van de Aussie Hut is een Australisch koppel die 5 jaar geleden hier een bamboo tent hebben gekocht en dit hebben omgebouwd tot 6 slaapkamers met grote bedden, hangmatten, een keukentje voor iedereen en 1 meter van het strand. Het is eigenlijk heel moeilijk om te omschrijven hoe het er uitzag. Maar respect voor Paul hoe hij dit heeft gebouwd. De sfeer was heel relaxed en er werd vooral heel veel gezopen. Charly en Paul hebben drie kinderen die via internet school volgen en verder het leventje aan het strand hebben. Ik snap best dat mensen hier jaloers op zouden kunnen zijn. De zonsondergang was prachtig en daarna hebben we lekker bij het kampvuur gezeten op het strand.

Woendag 31 december 2014
De laatste dag van het jaar 2014. De hele dag een beetje in het hostel gehangen en rond een uur of 1 besloten we dat we een BBQ wilden organiseren. Er waren drie andere stelletjes uit LA, Zuid Afrika en Parijs die wel met ons mee wilden eten. Wij gingen met de taxi en gingen naar de visafslag. Als je ooit grote vissen wil zien die zo uit zee komen, het waren echt mega grote vissen die men kon kopen. Wij gingen voor garnalen zo groot als mijn hand, kleinere garnalen en een stukje vis. Vervolgens moest er water worden gehaald en daarna gingen we naar de supermarkt. De taxi chauffeur wachtte op ons en zo kwamen we met een hele achterbak volgeladen met eten, rum en bier terug in het hostel. We gingen lekker kokerellen en verzorgde een punch, salade, vlees, vis, garnalen en vooral veel gezelligheid. Rond 12 uur was het tijd voor het kampvuur met de burningman. De traditie is dat mensen een pop maken en die langs de wegzetten met de slechte gewoontes erbij. Om 12 uur steek je normaal dan deze pop aan en dan vervliegen de slechte gewoontes. Deze pop zat vol met rotjes en om 12 uur ging hij op in het vuur.

Donderdag 1 januari 2015
Het nieuwe jaar. Na een ontbijtje gingen we liftend op een pickup naar Playa Madera. Een prachtig strand en hier kan je goed surfen. Ook Marie en Lucia kwamen hier en we hebben hier met een hele groep gegeten. Inmiddels waren er ook nog een Duits en Nederlands meisje bijgekomen.

Vrijdag 2 januari 2015
Deze dag zijn we vroeg naar Playa Madera gegaan en de jongens hebben veel gesurft. Ik heb vandaag lekker op het strand gelegen, in de strandtent gezeten en genoten van de zon. Na de zonsondergang mocht Bob als DJ draaien en was het groot feest met ons groepje. Ik had met Lucia en Marie afgesproken om ’s avonds terug te reizen naar San Juan del Sur. Eenmaal aangekomen in het hostel wat we hadden gereserveerd, bleek dat het vol zat. Gelukkig wist Marie een ander leuk hostel in de buurt en daar hadden ze wel een dorm vrij. Het hostel had de naam Surfing Donkey.

Zaterdag 3 januari 2015
Na een nachtje op de dorm ging ik opzoek naar een kamer voor als de jongens terug zouden komen. Marie en Lucia gingen naar Costa Rica toe. Allereerst heb ik mijzelf verwend met een goed ontbijt in een luxe hotel. Na een wandeling op het strand waar ik Arlen tegen kwam (een collega uit Rama) en een pedicure had gedaan, kwam ik een leuk hotelletje tegen waar we met z’n 5en op een kamer konden slapen. Maartje (een Nederlands meisje) zou ook komen met de jongens. Toen ze eenmaal aangekomen waren hebben we gegeten en zijn we op het strand gaan chillen. Daarna nog even naar een discotheekje op het strand geweest en toen lekker quesedillas gegeten op straat.

Zondag 4 januari 2015
Officieel was dit de laatste dag van de vakantie en moesten we terug reizen. Iedereen had ons gezegd dat we echt niet uit San Juan weg konden gaan zonder de Sunday Funday mee te maken. Na wikken en wegen hebben we besloten om een dagje langer te blijven en dan komende week extra uren te werken in de avonden. Om 11 uur moesten de kaartjes worden gehaald voor de sunday funday en we kregen een tanktop toegeworpen. Om half 2 moesten we verzamelen en zou het feest beginnen. Eigenlijk ging je de hele dag van zwembad naar zwembad in verschillende hostels en kon je overal eten en drinken. Ik vond het echt een hele leuke dag/avond.

Alle details en echte goede verhalen die mogen de jongens zelf vertellen als we weer terug zijn in Nederland, want het is nog al wat om een blog te schrijven over een onwijs gave vakantie van 2 weken in Nicaragua. Niemand van ons had dit willen missen.

Zoals de meesten van jullie al weten is mijn telefoon helaas gestolen op het busstation in Managua op de terugreis. Jullie hoeven je verder geen zorgen te maken want alles gaat verder goed met ons. Het was wel minder dat op onze terug busreis waar de jongens 5 uur moesten staan omdat er geen zitplekken meer waren. Ik had dan wel weer het geluk dat ze in deze cultuur vinden dat (buitenlandse) vrouwen niet mogen staan in de bus, dus iemand werd van zijn stoel gebonjourd en ik mocht daar zitten gedurende de 4 uur.
Eenmaal terug in Rama kwamen we nog mensen tegen die we tijdens onze reis ontmoet hadden en werden we heel hartelijk en vrolijk ontvangen in het hotel na een prachtige reis.