Ik moet alweer even terug denken naar wat ik de afgelopen dagen heb gedaan. Het gaat zo snel. Ik ben alweer 2,5 week weg. Ik kan inmiddels al een beetje rijst met stokjes eten en begin te wennen aan de warmte. Na mijn laatste verslag in Hoi An zijn we daar nog even gebleven. Uiteindelijk had ik besloten om leren sandalen te laten maken en een soort vest/bomberjack. Deborah liet een leren tas maken. Cheryl en Cathelijne zijn vertrokken naar de volgende plek en ik ben met Bloeme en Sofie (Engels meisje) nog even gebleven. We hebben nog een dagje strand gepakt, waar we heerlijk op de fiets naar toe konden. De terugweg was weer iets typisch. We wilden de brug over maar stonden in de file! Ja je kan zelfs met de fiets in de file staan in Vietnam. De volgende dag hebben we een cooking class gedaan. Dit was echt heel erg tof! We werden rond 8.15 opgehaald en gingen naar de locale markt. Daar gingen we kijken naar alle verse producten. Het was wel heel erg heftig toen ik naar links keek en een man zag die een kikker vast had. Niet zon klein kikkertje als wij in Nederland kennen, nee echt een mega grote die nog groter was dan een pad. Toen ik keek zag ik dat die man een schaar vast pakte en zo de kop van deze reusachtige kikker af knipte. Nou ik ging bijna direct over mijn nek. Maargoed, verder ook veel vissen en verse kruiden en groenten. We gingen daarna naar de rivier waar we in een soort rond Bamboo bootje gingen. Ik zat met Deborah en een hele schattige man. We kregen een Vietnamees hoedje op en een flesje water. We gingen zelfs vissen en ik mocht peddelen. Het vissen was geen vissen zoals wij dat kennen maar echt een Bamboo stokje met een touwtje er aan. Eenmaal bij de cooking school aangekomen gingen we echt de lekkerste dingen maken. Van grove rijst maakten we de melk en daarvan de rijst pannenkoekjes. Springrolls (wel verse), noodlesoup, sweet and sour fish sauce, banana flower salad with shrimps, rice crispy pancake, aubergine with soya sauce. Het leukste was dan ook wel om ze op te eten haha. Wat natuurlijk veel te veel was. Daarna gingen we weer naar het hotel. In de middag zijn we naar het oude centru gelopen. Deborah heeft nog een jurk laten maken en ik mijn vest opgehaald. Was echt zo blij ermee! Het stadje van hoi An is echt een van mijn favorieten. Wel vond ik het prima om ook weer verder te gaan. Door de grote concurrentie van alle winkeltjes onderling kan je niet naar links of rechts kijken en iemand vraagt al: you buy something? Sommige beginnen gewoon direct met zeuren of dat met het moet passen. Na een diner waarin we de white rose en cao lau hebben geprobeerd zijn we vroeg gaan slapen. De volgende dag de laatste dingetjes gedaan en toen was het vertrek van Deborah en mij naar life is a beach. Een hostel dat door Engelse wordt gerund aan het strand. Eindelijk is er in het stadje helemaal niks en is er alleen een strand. De reis was een iets minder groot succes in een mini ven waarin zoveel spullen en mensen werden gepropt dat ik niet wist hoe we dat ging passen. Dan moet je er ook nog even bij bedenken dat de reis normaal 6 uur duurt, maar wij na 5 uur al bij het hostel stonden. Hier hebben we de afgelopen dagen vooral gechillt, zelf bbq gedaan met de groep, familie diner, geslapen, verbrand en Deborah gezwommen. Ik mag dus nog niet zwemmen want ik heb mijn been verband aan een scooter dus ik heb een enorme brandblaar. Maar aan alle chille plekken komt een einde dus we gaan vannacht naar Da Lat toe. Weer even de bergen in met een mooie hike in het vooruitzicht. Ik schrijf jullie snel weer!