Het begin van Cambodja

Nadat Cheryl was aangekomen in Sihanoukville gingen we lekker eten op het strand. Heerlijk om na een paar dagen in de steden even met je voeten in het zand te genieten van een maaltijd met een cocktail. De volgende dagen besloten we om lekker te genieten van het strand. Ik heb al heel lang niet van deze mooie stranden gezien. Vergelijkbaar met Curacao alleen was er dan gewoon niemand. Je merkt dat het laag seizoen is in Cambodja. Het is niet druk en ontzettend warm. De opvolgende dagen zagen er voor ons eigenlijk wel heel erg hetzelfde uit. Wakker worden van iemand in de dorm die niet stil kon zijn, nog even proberen te slapen, toch niet kunnen slapen, elkaar appen over het meisje met een stink backpack en dan gingen we meestal in onze pyjama ontbijten. Heerlijk ochtend ritueel om vervolgens rond een uurtje of 11 op het strand te arriveren met de tuktuk. We hebben een avond nog heerlijke pizza gegeten en via tripadvisor kwamen we aan een restaurantje vlakbij wat waar studenten in opleiding zijn en zo leren hoe de gastvrijheidsindustrie werkt. Echt iets voor mij natuurlijk en het beste aziatische eten tot nu toe. Het leuke was ook dat de studneten echt heel netjes ons konden bedienen en de leraren rustig toekeken. Dit restaurant is opgericht om kinderen zonder een toekomst (of met een toekomst op straat) toch een beter leven te geven. Aan zo’n goed doel wil ik ook altijd wel bijdragen. Er werd ons ook op het hard gedrukt om niks van kinderen te kopen omdat deze kinderen naar school moeten. We kunnen beter van moeders/ouderen iets kopen want die leren dan dat dit de juiste manier is. In het hostel ontmoette we ook Margaux. Een frans meisje die ons twee dagen vergezelde. Na drie dagen strand gingen we weer met de bus naar Phnom Penh. Dit was ook wel weer een ritje hoor. Allereerst ging er een motor / scooter onderin de bus die mee moest en daarna vertrok de bus dan. Onderweg werd een lokale komedie afgespeeld en de gehele busreis werd er keihard gelachen door de mensen in de bus. Eenmaal aangekomen ben ik met Cheryl wezen eten op de lokale markt. Dit was ook weer een ervaring. Hier gingen we bij een kraampje aanwijzen wat we wilden en vervolgens gingen we op straat op een kleedje picknicken met de rest van Phnom Penh. De volgende dag stond de lokale markt op de planning. Weer lekker heet gingen we hier naar toe, maar het was hartstikke leuk. Daarna besloten we bij een restaurantje te gaan eten die door hetzelfde goede doel was opgericht als waar wij in Sihanoukville gingen eten. Hier had ik een lekkere curry en ontmoetten we twee oudere australische mannen. Ze waren zeer geïnteresseerd en bleven maar kletsen. Toen wij uiteindelijk besloten om te gaan, stonden ze erop dat we de rekening aan hun zouden geven. Wij vonden dit werkelijk onnodig, maar de reden was dat ze ons een leuke dag wilden bezorgen. Uiteindelijk was de meneer ons voor en lieten wij het maar gebeuren. Hij zei: ‘ik hoop dat je in de toekomst ooit hetzelfde zal doen aan iemand die je een leuke dag wil bezorgen.’ Onder dat motto besloten we dat maar inderdaad te doen. Dus besloten we naar de art gallery te gaan van dit restaurant. Helaas was daar nu geen tijd en plek voor ons dus moesten we een nieuw plan bedenken. Uiteindelijk besloten we om cupcakes te gaan eten. Met de tuktuk gingen we naar de nummer 1 cupcake plek in Phnom Penh en daar stonden allerlei soorten handgemaakte cupcakes. We konden natuurlijk niet kiezen, dus hebben maar twee stuks geprobeerd. Hierna gingen we terug naar het hostel en gingen we ons klaarmaken voor de voorstelling. Deze avond gingen we naar een schaduw show. Het was een heel eind rijden maar met een ander nederlands meisje erbij kwamen we net op tijd aan. Helaas waren we het enige publiek. De voorstelling was heel mooi gedaan met allemaal live muzikanten en dansen van schaduwen. Deze schaduwen moesten een verhaal voorstellen dat voor ons moeilijk te begrijpen was door het geloof en goden die hierin voorkwamen. Daarna mochten we zelf nog proberen met deze leren schaduwen. Het was heel bijzonder om te zien.
De volgende dag was het eindelijk zo ver. Tom zou aankomen in Cambodja. De hele nacht had ik liggen voelen en was ik super nerveus. Het is natuurlijk niet zomaar iets als iemand even naar Cambodja toe komt vliegen om samen te gaan reizen. Ík had hem wijs gemaakt dat het toch echt beter was als we elkaar zouden zien in het hotel. Maar stiekem was ik natuurlijk naar het vliegveld gegaan. Ik stond er nog geen 2 minuten en toen kwam hij aan! Zo blij om elkaar weer te zien. In het hotel aangekomen was Tom toch wel moe en gingen we lekker zwemmen. De volgende dag besloten we naar de killingfields toe te gaan. Dit is toch best bizar. De killingfields hebben plaatsgevonden in de jaren 70. Dat is dus relatief zo kort geleden en alles was zo voelbaar. Ook de gevangenis wat vroeger een middelbare school was hebben we bezocht. Ook deze was echt super naar. Eigenlijk wilde ik zo snel mogelijk weg. Maar het is natuurlijk wel heel goed om deze gezien te hebben. Voor degene die niet weten wat de killingfields zijn, dit is de plek waar 45 jaar geleden in 3 jaar meer dan 20% van de bevolking is vermoord. De details hoe dit gebeurde zal ik jullie besparen, maar je kan je voorstellen dat het vrij heftig is om te zien waar dit gebeurde. Daarna weer lekker gaan zwemmen bij het hotel en in de avond naar de nightmarket en stad geweest. Vannacht hebben we in de nachtbus gelegen van Phnom Penh naar Siem Reap. Dit is vlakbij waar de Angkor Wat tempels staan. De grootste tempels in Zuid Oost Azie. Toen we hier vanmorgen aankwamen werden we opgehaald en naar het hotel gebracht. Dit hotel is niet normaal. Je voelt je gewoon continu ongemakkelijk, zo chique is het. Iedereen buigt voor je continu en is super beleefd. We liggen nu bij het zwembad omdat het bloed heet is en we ons aan het voorbereiden zijn voor het bezoek aan de tempels morgen!