Aan het werk in Rama
Blijf op de hoogte en volg Laura
30 November 2014 | Nicaragua, Bluefields
De tijd vliegt
Het is alweer een week geleden dat ik jullie een update heb gegeven van ons grote avontuur in Rama. We zijn inmiddels wel geland in el Rama. Ook het dorp weet dat we er zijn. Vooral als ik alleen over straat loop wordt er veel gefloten en geroepen, maar zeker ook met z’n 4eren worden we flink nagekeken. Daarnaast is het zo dat we inmiddels ons eigen plekje wel hebben gevonden, dus we weten hoe, wie en waar we wat kunnen doen. Dit vinden we allemaal wel erg prettig. Er is iemand die onze was doet, we weten waar we warm vers brood kunnen halen, we weten wat alles ongeveer kost en hoe we dingen regelen.
Mijn vorige verhaal was geëindigd bij het feest in Rama. Zaterdagavond gingen we dan op onze slippertjes naar het feest in Rama. Het was een feest wat meerdere steden afging, georganiseerd door de mobiele provider Movistar. Heel het dorp wist ook dat we hier aanwezig waren, want de jongens staken overal bovenuit. We hebben wat dansjes gewaagd en zijn helemaal nat geregend. De regen doet aardig zijn best momenteel, wat raar is voor deze periode. We hebben afgelopen week maar een paraplu en regenlaarzen aangeschaft. Zondag zijn we bij de baseballwestrijd wezen kijken, helaas werd deze ook steeds onderbroken door regenbuien. Toen dachten we (eindelijk) even tijd voor onszelf te hebben, maar werden we gebeld door Oscar of we zijn zus zijn verjaardag kwamen vieren. Eigenlijk waren we allemaal redelijk moe, maar besloten om toch even te gaan. Dit was zeker een hele leuke beslissing, want wie maakt er nou een verjaardag mee op een Nicarguaanse manier? Na de punch met veeeeeeel kleurstof & suiker (zoals de meeste dingen in Nicaragua) kregen we de hout-bewerkerij van zijn vader te zien en kregen we ook iets te eten. De lekkerste kip die we tot nu toe op hebben in Nicaragua. Daarna werd er nog gezongen en mochten we een stukje van de taart proberen. Al met al was het een ontzettend leuke gebeurtenis en uniek omdat er niet veel mensen bij aanwezig waren.
Maandag was het dan zover, onze eerste ‘echte’ werkdag in Rama. In de ochtend hebben we ons even uitgeleefd in de sportschool en daarna zijn we naar het gemeente huis gegaan. We hebben met Hazel (een leuke meid van 23, verantwoordelijk voor het toerisme in Rama) besproken wat onze rol zou kunnen zijn de komende weken. Daarna nam ze ons mee door Rama om te kijken wat ons leuk leek voor toeristen. We gingen op een klein bootje over de rivier naar de haven en weer terug. Daarna hebben we nog een ‘batido’ (sapje) gedronken en was het alweer tijd voor de lunch. In de middag heeft Babet ons geholpen met het lezen van de documenten die al beschikbaar zijn voor ons project.
Dinsdagochtend gingen we de gemeente helpen om een presentatie voor te bereiden die ze op de universiteit (de BICU) gaan houden. Het is toch gebleken dat het allemaal een stukje langzamer gaat dan wij gewend zijn. In de middag stond een afspraak met de ondernemers van Rama en het kabinet van toerisme gepland. Dit zijn mensen die geïnteresseerd zijn in het toerisme in Rama. Helaas waren er niet heel veel mensen gekomen om deel te nemen aan de vergadering, maar genoeg om te kunnen sparren over ideeën voor het toerisme in Rama. Ik kreeg van verschillende mensen (in Nederland) de vraag wat wij nu werkelijk gaan doen in Rama (Nicaragua), dat was tot dit moment voor ons ook nog niet helemaal duidelijk. Uiteindelijk is er besloten dat wij ons gaan focussen op het park: el Recreo. Dit is een soort natuurpark (wat vroeger van Henry Ford was) waar ze rubber, cacao, bamboo en verschillende soorten fruit verbouwen. We denken dat dit interessant kan zijn voor toeristen omdat hier veeeeel verschillende soorten van zijn en hier ook het proces van rubber maken plaatsvindt wat in de rest van Nicaragua nauwelijks gebeurd. Bovendien is het een prachtige locatie. Daarnaast gaan we in samenwerking met de gemeente, de stedenband en geïnteresseerden kijken hoe we de stad rama kunnen verbeteren zodat er in de toekomst toeristen kunnen en willen verblijven. Hierbij denken wij aan de samenwerking met ondernemers, die gaan kijken hoe ze de producten kunnen aanbieden, welke producten ze aanbieden, welke eisen stelt een toerist en hoe weten de toeristen dat ze op een bepaalde plek moeten zijn? Daarnaast in samenwerking met de gemeente zal Rama moeten worden gepromoot en gekeken worden welke mogelijkheden er zijn om het toerisme te verbeteren. We moeten hierbij opletten dat de mensen zelf met ideeën komen en daar achter staan want ze zijn super enthousiast, maar uiteindelijk gooien ze ideeën in een laatje en daar komen ze dan niet meer uit.
Na de bijeenkomst gingen we snel even laarzen scoren met de dames die allemaal erg enthousiast waren en hebben we een echt koffie tentje ontdekt. Dit is de enige plek waar ze in Rama een mini-espresso apparaat hebben.
Woensdag was het mijn verjaardag en er stond ons een lange dag te wachten. Het begon natuurlijk met 5 minuten zingen van de jongens in alle talen en toen vertrokken we naar el Recreo. Het park waar we uiteindelijk ons plan voor gaan schrijven. We gingen met een busje (wat ze hier de bus noemen) er naar toe. Het was een busje die zeker niet APK gekeurd was en lekte aan alle kanten. Maargoed aangekomen na een halfuurtje mochten we dan het park in. Het begon met een brug over de rivier en we kwamen bij Inatec, een landbouw/agri school waar ze de studenten in twee jaar opleiden. De studenten wonen ook bij deze school en werken ook op boederijen in de omgeving. De directeur ontving ons hartelijk en liet ons de Pelebuey zien (Aron noemt het scheit omdat het een combinatie is van een schaap en een geit), ook hadden ze varkens en een mini varkentjes stal. Echt zoals die film Babe. We hadden overigens een heel leger mee die met ons meegingen. Hazel van de gemeente, Lucia die erg politiek actief is en ook voor het toerisme, Ervin die toerisme heeft gestudeerd, Arlen (net klaar met studeren en dochter van de vice-burgemeester) en Babet. Dus dat was erg gezellig. Daarna gingen we naar el Recreo, (Centro experimental INTA). Daar kregen we een rondleiding langs de bomen die rubbersap produceren, cacao en bambu. Halverwege kwam er een tractor met een soort (onstabiele) wagen, waar we wel op konden. Daar gingen we dan door het park heen. GEWELDIG! We plukten fruit van de bomen, gingen kokosnootmelk drinken, ander soort fruit proberen en als kers op de taart; we zagen een luiaard! Een meter boven de wagen waar we opstonden. Een van de mannen kon de tak naar beneden houden en toen zagen we dat hij ook nog een baby had. Zo schattig! Het schijnt dat er in dat gebied veel jaguars zitten en andere wilde beesten die ze regelmatig zien. Jullie snappen wel dat ik drie maanden geleden niet had durven hopen op zo’n geweldig verjaardag’s cadeau. Toen we terug waren na een vermoeide ochtend-middag, gingen we lekker uiteten. Om 8 uur zouden onze vrienden komen naar Kingston. Hier hebben we de flor de cana (beste rum van de wereld) gedronken en de jongens een biertje. Ik werd nog verwend met cadeaus (die je pas de volgende dag mag open maken) en daarna gingen we nog karaoke zingen. Al snel was de karaoke afgelopen en draaiden ze meer salsa, merengue en batchata. Ik moet zeggen dat we dat Nicaraguaanse dansen snel onder de knie hadden uiteindelijk, zelfs de jongens na een aantal biertjes!!
Donderdag mochten we ons weer om 9 uur melden om te skypen met studenten in Nederland. Daarna gewerkt met Hazel aan ons projectplan in het spaans en lekker uitgerust. Volgens mij ben ik met Aron nog even wezen sporten en hebben we daarna Pirates of the Caribean deel 2 gekeken in onze lounge.
Vrijdag weer aan het project gewerkt, met Babet een evaluatie gesprek gehad en daarna bij Bambu Social wezen kijken met Hazel. Ze willen hier in de toekomst een toeristische attractie van maken. Ze maken hier allerlei producten van bamboo. Huizen, asbakken, banken, bedden, stoelen, tafels, je kan het zo gek niet bedenken!
Gisterenavond ben ik met de jongens nog even wezen hardlopen in de sportschool en vervolgens even bij de Casablanca een drankje wezen doen.
Vanmorgen om 5 uur begon de kerkdienst in het dorp, dus ik werd wakker van de gezangen. Dit schijnt erg normaal te zijn dat het hele dorp mee kan luisteren. We besloten om 7 uur naar de locale zaterdag markt te gaan en hier eens rond te kijken. Mensen van het platteland komen naar het dorp om hun producten te verkopen. De man die de markt regelde, heeft ons uitgelegd hoe het allemaal werkt. Bizar om te zien dat mensen lekker in de ochtend warm aan het eten zijn. Daarna was het tijd om met Babet te ontbijten in onze favo tent. Lekker fruit met een broodje jam en cappuchino. Om 10 uur moesten we met Hazal naar de universiteit voor de presentatie. Om daar te komen is al een heel avontuur. We moeten een box meenemen, dus die ging op schoot in de motortaxi. Eenmaal op de school aangekomen, waren wij de grootste toeristische attractie. De presentatie verliep goed en Aron heeft zelfs namens ons even gesproken. Er zijn verschillende meningen op de universiteit over het toerisme.
Toen we terug in het centrum waren vroeg Hazel of ik even mee ging winkelen, ze moest wat shirtjes hebben. Natuuuuurlijk ging ik even mee. Daarna nog even wat gedronken en nu zit ik eindelijk even op de bank. Na het winkelen zijn we met Oscar de ‘berg’ van rama gaan beklimmen om over het havenstadje uit te kijken. Vanavond staat er weer een avondje dansen op de planning en morgen even helemaaal niks.
Daar zijn we allemaal wel even aan toe geloof ik.
Ondanks alle drukte snappen jullie natuurlijk wel dat we ons ontzettend goed vermaken. De mensen zijn zo leuk, het spaans gaat beter, we wennen aan de temperatuur, het leven en we hebben onze vakantie alweer geboekt!
Met kerst zullen wij verblijven op Corn Islands (zeker even googlen!) waar de jongens graag willen duiken, daarna reizen we naar Ometepe, waar we vooral zullen relaxen. Voor oud en nieuw gaan we naar San Juan del Sur, een echte backpackers stad waar je kan surfen. Genoeg leuke dingen op de planning dus!
Komende week verwacht ik ook weer een enerverende week, dus ik ga nu lekker met de boys een drankje doen in onze lounge en we gaan vanavond weer volop genieten van dit grote avontuur.
Jullie kunnen onze foto’s volgen op het facebook album Nicaragua.
Veel liefs en groetjes,
Laura
Ps. De jongens vinden het erg fijn dat ik een update doe, zij doen de foto’s op facebook ;)
Het is alweer een week geleden dat ik jullie een update heb gegeven van ons grote avontuur in Rama. We zijn inmiddels wel geland in el Rama. Ook het dorp weet dat we er zijn. Vooral als ik alleen over straat loop wordt er veel gefloten en geroepen, maar zeker ook met z’n 4eren worden we flink nagekeken. Daarnaast is het zo dat we inmiddels ons eigen plekje wel hebben gevonden, dus we weten hoe, wie en waar we wat kunnen doen. Dit vinden we allemaal wel erg prettig. Er is iemand die onze was doet, we weten waar we warm vers brood kunnen halen, we weten wat alles ongeveer kost en hoe we dingen regelen.
Mijn vorige verhaal was geëindigd bij het feest in Rama. Zaterdagavond gingen we dan op onze slippertjes naar het feest in Rama. Het was een feest wat meerdere steden afging, georganiseerd door de mobiele provider Movistar. Heel het dorp wist ook dat we hier aanwezig waren, want de jongens staken overal bovenuit. We hebben wat dansjes gewaagd en zijn helemaal nat geregend. De regen doet aardig zijn best momenteel, wat raar is voor deze periode. We hebben afgelopen week maar een paraplu en regenlaarzen aangeschaft. Zondag zijn we bij de baseballwestrijd wezen kijken, helaas werd deze ook steeds onderbroken door regenbuien. Toen dachten we (eindelijk) even tijd voor onszelf te hebben, maar werden we gebeld door Oscar of we zijn zus zijn verjaardag kwamen vieren. Eigenlijk waren we allemaal redelijk moe, maar besloten om toch even te gaan. Dit was zeker een hele leuke beslissing, want wie maakt er nou een verjaardag mee op een Nicarguaanse manier? Na de punch met veeeeeeel kleurstof & suiker (zoals de meeste dingen in Nicaragua) kregen we de hout-bewerkerij van zijn vader te zien en kregen we ook iets te eten. De lekkerste kip die we tot nu toe op hebben in Nicaragua. Daarna werd er nog gezongen en mochten we een stukje van de taart proberen. Al met al was het een ontzettend leuke gebeurtenis en uniek omdat er niet veel mensen bij aanwezig waren.
Maandag was het dan zover, onze eerste ‘echte’ werkdag in Rama. In de ochtend hebben we ons even uitgeleefd in de sportschool en daarna zijn we naar het gemeente huis gegaan. We hebben met Hazel (een leuke meid van 23, verantwoordelijk voor het toerisme in Rama) besproken wat onze rol zou kunnen zijn de komende weken. Daarna nam ze ons mee door Rama om te kijken wat ons leuk leek voor toeristen. We gingen op een klein bootje over de rivier naar de haven en weer terug. Daarna hebben we nog een ‘batido’ (sapje) gedronken en was het alweer tijd voor de lunch. In de middag heeft Babet ons geholpen met het lezen van de documenten die al beschikbaar zijn voor ons project.
Dinsdagochtend gingen we de gemeente helpen om een presentatie voor te bereiden die ze op de universiteit (de BICU) gaan houden. Het is toch gebleken dat het allemaal een stukje langzamer gaat dan wij gewend zijn. In de middag stond een afspraak met de ondernemers van Rama en het kabinet van toerisme gepland. Dit zijn mensen die geïnteresseerd zijn in het toerisme in Rama. Helaas waren er niet heel veel mensen gekomen om deel te nemen aan de vergadering, maar genoeg om te kunnen sparren over ideeën voor het toerisme in Rama. Ik kreeg van verschillende mensen (in Nederland) de vraag wat wij nu werkelijk gaan doen in Rama (Nicaragua), dat was tot dit moment voor ons ook nog niet helemaal duidelijk. Uiteindelijk is er besloten dat wij ons gaan focussen op het park: el Recreo. Dit is een soort natuurpark (wat vroeger van Henry Ford was) waar ze rubber, cacao, bamboo en verschillende soorten fruit verbouwen. We denken dat dit interessant kan zijn voor toeristen omdat hier veeeeel verschillende soorten van zijn en hier ook het proces van rubber maken plaatsvindt wat in de rest van Nicaragua nauwelijks gebeurd. Bovendien is het een prachtige locatie. Daarnaast gaan we in samenwerking met de gemeente, de stedenband en geïnteresseerden kijken hoe we de stad rama kunnen verbeteren zodat er in de toekomst toeristen kunnen en willen verblijven. Hierbij denken wij aan de samenwerking met ondernemers, die gaan kijken hoe ze de producten kunnen aanbieden, welke producten ze aanbieden, welke eisen stelt een toerist en hoe weten de toeristen dat ze op een bepaalde plek moeten zijn? Daarnaast in samenwerking met de gemeente zal Rama moeten worden gepromoot en gekeken worden welke mogelijkheden er zijn om het toerisme te verbeteren. We moeten hierbij opletten dat de mensen zelf met ideeën komen en daar achter staan want ze zijn super enthousiast, maar uiteindelijk gooien ze ideeën in een laatje en daar komen ze dan niet meer uit.
Na de bijeenkomst gingen we snel even laarzen scoren met de dames die allemaal erg enthousiast waren en hebben we een echt koffie tentje ontdekt. Dit is de enige plek waar ze in Rama een mini-espresso apparaat hebben.
Woensdag was het mijn verjaardag en er stond ons een lange dag te wachten. Het begon natuurlijk met 5 minuten zingen van de jongens in alle talen en toen vertrokken we naar el Recreo. Het park waar we uiteindelijk ons plan voor gaan schrijven. We gingen met een busje (wat ze hier de bus noemen) er naar toe. Het was een busje die zeker niet APK gekeurd was en lekte aan alle kanten. Maargoed aangekomen na een halfuurtje mochten we dan het park in. Het begon met een brug over de rivier en we kwamen bij Inatec, een landbouw/agri school waar ze de studenten in twee jaar opleiden. De studenten wonen ook bij deze school en werken ook op boederijen in de omgeving. De directeur ontving ons hartelijk en liet ons de Pelebuey zien (Aron noemt het scheit omdat het een combinatie is van een schaap en een geit), ook hadden ze varkens en een mini varkentjes stal. Echt zoals die film Babe. We hadden overigens een heel leger mee die met ons meegingen. Hazel van de gemeente, Lucia die erg politiek actief is en ook voor het toerisme, Ervin die toerisme heeft gestudeerd, Arlen (net klaar met studeren en dochter van de vice-burgemeester) en Babet. Dus dat was erg gezellig. Daarna gingen we naar el Recreo, (Centro experimental INTA). Daar kregen we een rondleiding langs de bomen die rubbersap produceren, cacao en bambu. Halverwege kwam er een tractor met een soort (onstabiele) wagen, waar we wel op konden. Daar gingen we dan door het park heen. GEWELDIG! We plukten fruit van de bomen, gingen kokosnootmelk drinken, ander soort fruit proberen en als kers op de taart; we zagen een luiaard! Een meter boven de wagen waar we opstonden. Een van de mannen kon de tak naar beneden houden en toen zagen we dat hij ook nog een baby had. Zo schattig! Het schijnt dat er in dat gebied veel jaguars zitten en andere wilde beesten die ze regelmatig zien. Jullie snappen wel dat ik drie maanden geleden niet had durven hopen op zo’n geweldig verjaardag’s cadeau. Toen we terug waren na een vermoeide ochtend-middag, gingen we lekker uiteten. Om 8 uur zouden onze vrienden komen naar Kingston. Hier hebben we de flor de cana (beste rum van de wereld) gedronken en de jongens een biertje. Ik werd nog verwend met cadeaus (die je pas de volgende dag mag open maken) en daarna gingen we nog karaoke zingen. Al snel was de karaoke afgelopen en draaiden ze meer salsa, merengue en batchata. Ik moet zeggen dat we dat Nicaraguaanse dansen snel onder de knie hadden uiteindelijk, zelfs de jongens na een aantal biertjes!!
Donderdag mochten we ons weer om 9 uur melden om te skypen met studenten in Nederland. Daarna gewerkt met Hazel aan ons projectplan in het spaans en lekker uitgerust. Volgens mij ben ik met Aron nog even wezen sporten en hebben we daarna Pirates of the Caribean deel 2 gekeken in onze lounge.
Vrijdag weer aan het project gewerkt, met Babet een evaluatie gesprek gehad en daarna bij Bambu Social wezen kijken met Hazel. Ze willen hier in de toekomst een toeristische attractie van maken. Ze maken hier allerlei producten van bamboo. Huizen, asbakken, banken, bedden, stoelen, tafels, je kan het zo gek niet bedenken!
Gisterenavond ben ik met de jongens nog even wezen hardlopen in de sportschool en vervolgens even bij de Casablanca een drankje wezen doen.
Vanmorgen om 5 uur begon de kerkdienst in het dorp, dus ik werd wakker van de gezangen. Dit schijnt erg normaal te zijn dat het hele dorp mee kan luisteren. We besloten om 7 uur naar de locale zaterdag markt te gaan en hier eens rond te kijken. Mensen van het platteland komen naar het dorp om hun producten te verkopen. De man die de markt regelde, heeft ons uitgelegd hoe het allemaal werkt. Bizar om te zien dat mensen lekker in de ochtend warm aan het eten zijn. Daarna was het tijd om met Babet te ontbijten in onze favo tent. Lekker fruit met een broodje jam en cappuchino. Om 10 uur moesten we met Hazal naar de universiteit voor de presentatie. Om daar te komen is al een heel avontuur. We moeten een box meenemen, dus die ging op schoot in de motortaxi. Eenmaal op de school aangekomen, waren wij de grootste toeristische attractie. De presentatie verliep goed en Aron heeft zelfs namens ons even gesproken. Er zijn verschillende meningen op de universiteit over het toerisme.
Toen we terug in het centrum waren vroeg Hazel of ik even mee ging winkelen, ze moest wat shirtjes hebben. Natuuuuurlijk ging ik even mee. Daarna nog even wat gedronken en nu zit ik eindelijk even op de bank. Na het winkelen zijn we met Oscar de ‘berg’ van rama gaan beklimmen om over het havenstadje uit te kijken. Vanavond staat er weer een avondje dansen op de planning en morgen even helemaaal niks.
Daar zijn we allemaal wel even aan toe geloof ik.
Ondanks alle drukte snappen jullie natuurlijk wel dat we ons ontzettend goed vermaken. De mensen zijn zo leuk, het spaans gaat beter, we wennen aan de temperatuur, het leven en we hebben onze vakantie alweer geboekt!
Met kerst zullen wij verblijven op Corn Islands (zeker even googlen!) waar de jongens graag willen duiken, daarna reizen we naar Ometepe, waar we vooral zullen relaxen. Voor oud en nieuw gaan we naar San Juan del Sur, een echte backpackers stad waar je kan surfen. Genoeg leuke dingen op de planning dus!
Komende week verwacht ik ook weer een enerverende week, dus ik ga nu lekker met de boys een drankje doen in onze lounge en we gaan vanavond weer volop genieten van dit grote avontuur.
Jullie kunnen onze foto’s volgen op het facebook album Nicaragua.
Veel liefs en groetjes,
Laura
Ps. De jongens vinden het erg fijn dat ik een update doe, zij doen de foto’s op facebook ;)
-
04 December 2014 - 04:29
Anne:
Hee lau!
Wat beschrijf je het allemaal leuk! Ik krijg er zo een goed beeld van :) Ik vind het zo fijn voor je dat je het goed hebt! Geniet van al het moois om je heen.
Liefs en knuffels vanaf de andere kant van de wereld!
Xx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
